Esta peza non é un canto elexíaco ou laudatorio á súa persoa, senón un exercicio de descomposición do eu dun personaxe complexo, alimentado pola inestabilidade da súa biografía. Viaxamos pola biografía dunha Casares que se reinterpreta e analiza a si mesma, e coa que percorremos unha viaxe de ida cara ó pasado e de volta cara ó futuro.
Despois das ondas é un espectáculo teatral e tamén un filme en directo, e inclúe elementos innovadores como a presenza dun sonidista en escena acompañándoa as accións proxectadas nunha gran pantalla central.
Na peza conflúen cinema e música en directo con proxeccións audiovisuais e música gravada, mais dun xeito xeneroso, sen que a mediación tecnolóxica engula o que acontece directamente en escena, respectando o lugar hexemónico do teatro, que tamén ocupa un posto privilexiado nos afectos de María
Nesta montaxe de Xavier Castiñeira e a Cía. ButacaZero, creo adiviñar unha homenaxe non só á Casares, senón, sobre todo, ás actrices, como unha especie de declaración de amor ás actrices.